Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

"ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ
Από τα 1770 έως τα 1836"

Υπαγόρευσε: Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης
Συγγραφή: Γεώργιος Τερτσέτης


Χρονολογία Πρώτης Εκδοσης: 1846
Αριθμός Σελίδων: 310

Απόσπασμα απο Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
Εγεννήθηκα στα 1770.
Όταν εγλύτωσα από την Καστάνιτζα είμουν χρονών 10.
Διαμονή Μάνης χρόνια 2.
Εις την Αλωνίσθενα χρόνια 3.
Εις τα Σαμπάσικα χρόνια 12.
Εποχή της Νεότητος, 5 χρόνια ανύπανδρος και άλλους 7 χρόνους υπανδρευμένος· 27 χρόνους είχα όταν με επρωτοκυνήγησαν.
Αρματωλός και κλέφτης αλληλοδιαδόχως χρόνια 5.
Φερμάνι Βασιλικό διά εμένα και τον Πετιμεζά στα 1802.
Το δεύτερο φερμάνι τον Ιανουάριον 1806, και το Πατριαρχικό Συνοδικό.
36 χρόνων ήμουν όταν επήγα εις την Ζάκυνθο.
50 χρόνους είχα όταν εβγήκα εις την επανάστασι.

Το μυστήριο της εταιρίας άρχισε να γίνεται διαδίδεται εις κάθε λογής ανθρώπους και καλούς και κακούς, και εβιασθήκαμε να κινήσωμε μίαν ώραν αρχήτερα την επανάστασιν. Ο Ντόγιος το εμαρτύρησε εις τον Αλή-Πασά. Έτζι λοιπόν εις τας 3 Ιανουαρίου ανεχώρησα από την Ζάκυνθον, και εις τας 6 Ιανουαρίου έφθασα εις την Σκαρδαμούλα εις του πατρικού μου φίλου Καπετάν Παναγιώτη Μούρτζινου. Το κίνημα μας έγεινε εις τας 22 Μαρτίου εις την Καλαμάταν· Από τας 6 του Ιανουαρίου έως εις τας 22 Μαρτίου, επροσπάθησα,ενέργησα εις την Μάνην να ενώσωμεν διάφορα σπήτια Μανιάτικα κατά την συνήθειάν τους, και τους ενώσαμεν, τους αδελφώσαμεν· έστειλα και εις τας επαρχίας της Μεσσηνίας, Μιστρός, Καρύταινας, Φαναριού, Λεονταριού, Αρκαδίας, της Τριπολιτζάς, και ήλθαν εκεί όπου ευρισκόμουν, και τους έλεγα, ότι: την ημέρα του Ευαγγελισμού να ήναι έτοιμοι, και κάθε Επαρχία κινηθή εναντίον των Τούρκων των τοπικών, και να πολιορκήσουν εις τα διάφορα φρούρια, καθώς οι Αρκαδιανοί να πολιορκήσουν το Νεόκαστρο, οι Μοθωναίοι την Μοθώνη, και ούτω καθεξής.
Αφού επροετοιμάσαμεν και συναγοικήθημεν, ο Ζαϊμης με τους άλλους, αναγκασμένοι να υπάγουν εις την Τριπολιτζά ή να μείνουν έτζι, εκτύπησαν τον Βοϊβοδα των Καλαβρύτων. Οι Τούρκοι με έμαθαν ότι ήλθα και με ενόμιζαν ότι ήλθα με 5 με 6000· εγώ ήμουν με τέσσαιρους. Ήλθαν Αρκαδινοί και Μιστριώται Τούρκοι με ραγίστικα σκουτιά ενδυμένοι, και ήλθαν να δούν με πόσους ήμουν, και εγώ έπαιζα ταις ομάδαις και εγύρισαν οπίσω και έλεγαν, ότι: ευρήκαμε ένα γέρο και έπαιζα ταις ομάδες. – Επήγα εις τον Μουρτζίνο ως φίλο μου πατρικόν, Ο Μαυρομιχάλης είχε το όνομα Μπέης, αλλ’ ο Μούρτζινος είχε την δύναμιν εις την Μάην. Ερωτήθη τότε ο Μαυρομιχάλης δια τον ερχομόν μου, και αυτός απεκρίθη, ότι εδυστήχησε εις την Ζάκυνθο και ήλθε εις την Μάνη διά να τον βοηθήσουν οι φίλοι του και να επιστρέψη οπίσω· και εις αυτό εφέρθηκε πολλά καλά, αλλά δεν είναι αληθινό ότι δεν με πρόδωσε εις τους Τούρκους· δεν είχε την δύναμιν να τοκάμη και αν ήθελε, και, εκτός της φιλίας όπου είχαμεν με τον Μούρτζινον, είναι συνήθεια εις την Μάνη να υπερασπίζωνται όσους καταφεύγουν εις την οικίαν των.
Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμε τους Τούρκους εις την Καλαμάτα, τον Αρναούτογλην σημαντικόν Τούρκον της Τριπολιτζάς. Είμεθα 2000 Μανιάτες, ο Πετρόμπεης, ο Μούρτζινος, Κυβέλος· Δυτική Σπάρτη – 100 ήταν οι Τούρκοι μεινεμένοι, ως 10000 η φήμη τους μεγάλοι.- Η Ανατολική Σπάρτη εκινήθη την ίδιαν ώρα. Ο Τζανετάκης με την Κακαβουλιά εκινήθη δια τον Μιστρά. Οι Τούρκοι είχαν βάλει υποψία, επροσκάλεσαν του Προεστούς και Δεσποτάδες, και αυτοί επήγαν – ήταν έμβα του Μαρτίου – Δεν τους εσκότωσαν.
Οι Σπαρτιάται αφού επήραν λάφυρα, προχωρούν και πολιορκούν την Μονοβασιά. – Εις την Καλαμάτα εκάμαμε Συνέλευσι, πόθεν να πρτοκινήσωμε τα στρατεύματα. Οι Καλαματιανοί εκατάφεραν τον Μπέη να πάμε εις την Κορώνη δια να μην βάλουν σπαθί οι Τούρκοι εις τους Χριστιανούς· εγώ δεν εστρέχθηκα, είπα να πάμε εις την παλαιάν Αρκαδίαν, εις το κέντρο δια να βοηθούμε τους άλλους· τότενες τους είπα: εάν μου δώσετεβοήθεια από τούτο το στράτευμα, καλώς , ειμή αναχωρώ να υπάγω εις το Κέντρο. Είχα λάβει γράμμα από τον Κανέλο, μ’ επροσκαλούσε, ότι είχε 10000 άρματα, και να έμβω επί κεφαλής. Του Μούρτζινου αρώστησε το παιδί του ο Διονύσιος, και έτζι δεννεκίνησαν όλοι οι Μανιάται· έλαβα 200 από αυτόν και 70 από τον Μπέη με τον Καπετάν Βοϊδή και με 30 εδικούς μου εγενήκαμε 300, και έκοψα ευθύς 2 σημαίες με Σταυρό και εκίνησα. Οι Ανδρουσιανοί Τούρκοι, 360 άνδρες, μανθάνοντας ότι είμεθα ασκέρι φεύγουν, πάνε στα Κάστρα της Μεσσηνίας. Κινώντας εγώ, είχαν μίαν προθυμίαν οι Έλληνες όπου όλοι με τας εικόνας έκαναν δέησι και ευχαριστήσεις· - Μου ήρχετο πότε να κλαύσω….από την προθυμίαν που έβλεπα. – Ιερείς έκαναν δέησι. Εις τον ποταμόν της Καλαμάτας ανασπασθήκαμε και εκινήσαμε...

Θεόδωρος Κ. Κολοκοτρώνης

Το καλοκαίρι του 1836 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αφηγείται στον Γ. Τερτσέτη επί δύο μήνες γεγονότα από τη ζωή και την δράση του στην επανάσταση. Τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι μια ανεκτίμητη πηγή της Εθνικής μας Ιστορίας, που φωτίζει γεγονότα της επαναστάσεως του 1821. Οι μάχες που έλαβε μέρος περιγράφονται με ακρίβεια, απλότητα και μετριοφροσύνη.
Ο Κολοκοτρώνης δεν γνώριζε γράμματα και έτσι υπαγορεύει τα απομνημονεύματά του στον Γεώργιο Τερτσέτη ο οποίος συνήθιζε χαρακτηριστικά να του λέει: «Λες δεν ηξεύρεις γράμματα και πολλά ηξεύρεις. Τα λόγια είναι γράμματα! Μίλειε κι εγώ γράφω!».
Οι δυο άνδρες είχαν συνδεθεί κατά τη διάρκεια της γνωστής δίκης το 1834, όταν η Βαυαρική αντιβασιλεία θέλησε για πολιτικούς λόγους να καταδικάσει σε θάνατο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και ο Τερτσέτης που ήταν ένας από τους δικαστές, αρνήθηκε να υπογράψει τη θανατική του καταδίκη.
Το βιβλίο εκδόθηκε με τίτλο "ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ Από τα 1770 έως τα 1836" αλλά πλέον το αναφέρουμε ως «Τα απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη».

Τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είναι ένα βιβλίο με πρώτη έκδοση το 1846 “Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως”. Το συγκεκριμένο αντίτυπο επεξεργάστηκε από το eBooks4Greeks.gr για την διευκόλυνση του αναγνώστη. Το αρχικό αντίτυπο διατίθεται από την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης.


Διαβάστε τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου